Geçen hafta telefon ile konuşurken Adan ofisden bir arkadaşa bir uzmanlık sorusu sordum. Soruyu yanıtladıktan sonra "peki ne kazandım?" diye sordu. "Ne istersin?" diye soru ile karşılık verdim ama istediğini tek başına benim gerçekleştirmem imkansızdı. Zira IT ekibi hatta Almanya SAP bile bu konuda seferber. Benim de o anda beynimde bir ışık çaktı ama sesimi çıkarmadım.
Yine aynı hafta içinde bir gecede yapıldı bu çerçeveler.
Adana’ya gidecekler, Figen için. Umarım beğenir.
Adana’ya gidecekler, Figen için. Umarım beğenir.
İkea’dan çok ucuza aldığım çerçeve seti idi bunlar, ahşap renginde. Yanda bu halini de ekledim. Bir kaç set daha yapabilirim aldıklarımla. Evde bulunsun istedim. Hediye olarak her an elimin altında verilmeye hazır olmak üzere.
Düz kırmızıya boyadığım zemin üzerine yine plastik dantelimi boyayarak yapıştırdım. Yapıştırırken de renk ve desen ile set oluştursun ancak her bir çerçeve farklı görünsün istedim.
Bu sefer biraz sade olsun istediğim için sadece vernikleyerek bıraktım.
Hafta sonu yaptığım kartlardan en miniciğini iliştirdim ekine, kurdele ile bağlamadan önce.
Ha unutmadan bir de oğlumun yaptığı resim var ama onu resimlemeyi unutmuşum.
Hafta sonu ben kartlarla uğraşırken o da resim yaptı. Yeni İkea’dan aldığım boyalarını kullanıyordu hevesle.
Sonunda
-Anne sen onları kime göndereceksin, diye sordu.
-İş yerinden abir arkadaşıma, diyerek anlattım.
-Peki çocuğu var mı, diye sordu.
-Evet var dedim.
-O zaman bu resmi de ona gönder, dedi.
Ama yaşını sormak aklına gelmedi. Ben de “tamam” diyerek pakete onun resmini de ekledim.
Bu sabah da postaya verilecek.
İyi günlerde kullansın.
18.01.2010 - SAlıpazarı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder