29 Mart 2011 Salı

Elveda

İnsanın ne eli gidiyor yazmaya ne de dili söylemek istiyor. Toprağın altına bırakıp gelmek bile insanı inandırmaya yetmiyor. Ama malesef “Elvada” demek gerekiyor bazen. 37 yaş ne ki? Sabah iş için evden çıkıp sonra geri dönememek... Hayatta gördüğüm eşine aşık, dilinden düşürmeyen ender insanlardan biri idi. Oğlunun üzerine nasıl da düşerdi. Her sabah evden çıkmadan önce telefonu ile çektiği resimler vardı, oğlu uyurken. Şimd artık onun büyüdüğünü göremeyecek, düştüğü zaman kaldırıp, kucaklayamayacak. Hayat ne kadar acımasız ve adiliyetten uzak. Elveda Cem...