Herzaman olmuyor. Elime nedense fotoğraf makinasını alamıyorum bir türlü. Ama almışken elime puzzle ile birlikte hergün kullandığım sevgili tepsimi de fotoğraflayıverdim.
Bunu da yıllar önce yapmıştım. Çok da sevdim üstelik sonucu. Uzunca bir süre kullanmaya kıyamadım. Ama benim pek sergileme olanağım ve hevesimde olmadığı için en sonunda kullanmaya başladım. En iyisini de yaptım. Yıllardır kullanırım, her baktığımda hoşuma gider.
Ama artık kenarlar eskimiş. Yenilemek gerek. Yine de emeğime kıyamıyorum.
Bu tepsi de krem rengi zemin üzerine çatlatma solüsyonu sürüp, sonra kurumadan diğer renkler ile deseni yapıyorsun. Ancak hem hızlı hemde dikkatli olmak gerekiyor. Zira aynı yerden ikinci kez fırça ile geçersen boya çatlamıyor.
Zor biraz ama sonuç çok keyifli. Bu tekniği çok sevdim ve bir kaç kez daha kullandım. Malesef onlar durmuyor sadece en son yaptığım anı kumbaram hariç.http://naz11-iz.blogspot.com/2009/07/merhaba-dun-4-temmuz-idi.html. Onun da sadece fotoğtafı var elimde, kendisi Defne Hanımefendinin.
Çocukluğumda metal tepsiler vardı, hem tepsi hem sehpa. üzerlerinde manzaralar olurdu, onlara benzettim manzarasını, ellerinize sağlık,
YanıtlaSil