Kuruçeşme – Bebek arası huzura yürüyüş

Bugün ne kadar da güzel başlamıştı.
Sabah 5:15 de evden çıktık eşimle. 15 dakika da Kuruçeşme. Başladık yürümeye taki Bebek parkına kadar. Sonra aynı yolu geri döndük.

Sabah henüz güneş çıkmamış, trafik yok, ses yok. O kadar huzurlu ve dingin ki ortalık.... İnsanın inanası bile gelmiyor.

Bu sabah ilk kez balık tutan insanları anladım. Hep “o kadar süre oturup bekleyemem” derdim. Ama sabahın o saatinde insan yakalayabiliyor o huzuru ve aslında o anda ne yaptığı da pek önemli değil. Ben de sanki orada günlerce bir oltanın başında oturabilirmişim gibi geldi ilk kez.

Kafamda günü planlarken, hissettiğim duygularla ilgili yazacak o kadar çok şey vardı ki...
Oysa bu sabah işe varır varmaz yaşamaya başladığım kriz.. Hepsini hepsini unutturuverdi bir anda.

Can sıkıcı ve anlamsız. Olayın gelişimi kadar, benim sinirlenip, üzülmem de ... Bunları hayatımdan çıkarabildiğim kadar mutlu olacağım.

22 Haziran 2009 - Çayıova