İlki her örneğini gördüğümde beni heyecanladıran kutu kaplama denemelerimden biri. Bu kutuların takı için uygun olduğunu düşündüm. Her bir bölmesine bir takıyı yerleştirerek, özellikle küpeler veya minik setler için diğer parçasını arama sıkıntısında kurtuluruz mantığı vardı bende.
Çok beğenerek aldığım kırmızı kağıtları kullandım kutuyu kaplarken. Aslında kapladıktan sonra da biraz sim, biraz boncukla ve belki de kurdele ile daha kokoş bir kutu oluşturmaktı amacım. Ama kızım kendisine yaptığımı öğrenince bu halde bırakmamı istedi. Hatta içindeki 2 adet olan bölmeli tabakanın biri çöpe gitti
Ben yine de keşke kızıma söylemeden şöyle kokoş bir kutu yapsaydım diyorum her gördükçe onu.
Bu geçen sene aldığımız dosya idi. Tabi görüldüğü gibi çok kötü olmuştu son zamanlarında görüntüsü. Kenarlar ayrılmış, kırılmış, desen bozulmuş. Oğlum benim çok talepkar bir çocuk değildir, öyle gidip geliyordu. Ama bilirim ki farklı bir şey olursa da çok mutlu
Bende yeniden değerlendirelim çantayı dedim. Önce kenarları sağlamlaştırmak ve düzeltmek için koli bandı ile geçtim. O hali ile gösterdim ona. Bak ne yaptım, nasıl olmuş diye sordum. Canım benim hiç kimseyi kırmak istemez. Güzel dedi geçti. Sonra yine çok beyenerek aldığım bir yapışkanlı kağıt ile kapladım zemini. Öyle gösterdim. Sevincini görmeliydiniz.
Sonra da itiraf etti zaten, “ben seni üzmemek için güzel demiştim ama beğenmemiştim” dedi, bir önceki hali için.
21 Aralık 2010 - Fındıklı